روش‌های تربیتی و آموزش کودکان از طریق بازی کردن با آن‌ها

کودکان شما، سرمایه‌هایی هستند که همیشه نیاز به آموزش و یادگیری دارند. این یادگیری‌ها می‌تواند به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم به او ارائه شود. در روش یادگیری مستقیم، والدین می‌کوشند تا با صحبت کردن، توضیح دادن یا تشریح مسائل، مطالبی را به کودک خود یاد دهند؛ این در حالی است که در یادگیری غیرمستقیم، تمامی آموزه‌ها به صورتی که کودک متوجه یا آزرده نشود، به او داده خواهد شد. درک مسائل تربیتی از طریق کارتون یا حتی بازی با پدر و مادر، جزو این دسته از آموزش‌ها هستند. در این مقاله، قصد داریم که شما را با تعدادی از روشهای آموزش کودکان از طریق بازی، آشنا کنیم.

– چرا آموزش کودکان از طریق بازی تا این حد مهم است؟

  بازی کردن با فرزندان، علاوه بر اینکه می‌تواند به برقراری ارتباط صمیمی و نزدیک با شما کمک کند، راهکاری برای آموزش نیز تلقی می‌شود. اکثر بازی‌ها، حاوی نکات آموزشی هستند که در حین بازی، به بچه‌ها آموزش داده می‌شود. بازی‌های انتخابی باید در مرحله شخصیت کودک، تجربه، دانش و شادابی او را مدنظر قرار دهد و تنها برای خالی کردن هیجانات کودکی یا پیشرفت در زمینه خاصی نشود. همچنین در انجام بازی با کودکان، والدین باید خود را هم‌سطح و هم سن با کودک در نظر بگیرند و به او اجازه دهند تا بتواند از تجربیات و آموزه‌های قبلی خود، استفاده نماید. البته ذکر این نکته ضروری است که در حین بازی، کودک باید آموزش لازم جهت احترام به والدین خود و قدردانی از زحمات او را نیز دریافت کند.

– نمونه‌هایی از انواع بازی‌ها و آموزش نهفته درون آن‌ها

 

شاید هیچ بازی‌ای را نتوانید بیابید که نکته آموزنده‌ای نداشته باشد! البته میزان اهمیت این نکات آموزشی، امر مهمی است و باید توجه شود که آموزش صورت گرفته، تا چه حد تأثیرگذار و سودمند خواهد بود.

ساختن سازه‌های ماکتی توسط مقوا یا چوب‌بستی، به کودکان شما کمک می‌کند تا مفهوم استحکام و تعادل را درک کنند. در این بازی‌ها که عموماً خلاقیت کودک را زیاد می‌کند، درک این نکته که چگونه می‌توان با امکانات موجود، بهترین تصمیم را برای ایجاد یک سازه کوچک گرفت و به‌طور خلاصه، از منابع موجود بیشترین استفاده را نمود، کمک خواهد کرد . بازی‌های دیگری مانند پازل نیز، این قدرت را دارند که با منابع موجود قرارگرفته در اختیار کودک، خلاقیت و تلاش او را افزایش دهند. در این بازی‌ها، کودک تلاش می‌کند که با سعی و خطا و سپس با استفاده از منطق خود، جای مناسب قطعات را بیابد و تجربه خود را برای دفعات بعدی افزایش دهد. بازی‌های نوبتی مانند منچ یا مار و پله نیز، جزوه بازی‌هایی هستند که صبر کودک را افزایش داده و آن‌ها را با مفهوم رعایت نوبت دیگران آشنا می‌کند. در این دسته از بازی‌ها، هیجان، رقابت، نوبت و انتخاب بهترین تصمیم ممکن وجود دارد که همگی به‌صورت هم‌زمان به کودک القا خواهد شد. بازی‌های مرتبط با حافظه مانند اسم-فایل، اغلب برای کودکان سنین ۷ الی ۱۰ سال پیشنهاد می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند که بتوانند دایره کلمات و دانش خود را افزایش دهند. این بازی بسیار هیجان‌انگیز است و به کودک اجازه می‌دهد که توانایی خود در خلق جملات یا یافتن کلمات را به رخ والدین خود بکشد و چنانچه بازخورد مثبتی دریافت نمود، برای بهتر شدن بسیار تشویق می‌شود. بنابراین باید گفت که والدین باید همواره نکات آموزشی مناسبی را به صورت غیرمستقیم و با بازی کردن در کنار فرزند خود آموزش دهند. این نوع از آموزش، به هیچ وجه با بازخورد منفی کودک همراه نبوده و باعث ایجاد ارتباط مناسبی نیز، بین کودک و والدین می‌شود. در این میان، وظیفه والدین، انتخاب بهترین گزینه‌های ممکن برای بازی با کودک و سعه صدر، احترام و داشتن انتظارات معقول از او است.