فهرست کدهای وضعیت HTTP
خطوط وضعیت پروتکل HTTP چه هستند؟ ما در این مقاله یک فهرست کاملی از خطوط وضعیت HTTP یا همان HTTP status درج کرده‌ایم و مهم‌ترین این کدها را به مرور زمان در سایت میزفا تشریح خواهیم کرد. توجه داشته باشید که این کدها می‌تواند در سئو ، تجربه کاربری و همینطور فروش تاثیر ویژه‌ای داشته باشد.
نکته: کد وضعیت HTTP یا HTTP status code و یا کد وضعیت اچ تی تی پی، یک اصطلاح هستند و همینطور خط وضعیت HTTP یا HTTP status line و یا خط وضعیت اچ تی تی پی، یک معنی دارند.
خط وضعیت HTTP، اصطلاحی است که به کد وضعیت HTTP زمانی که با عبارت HTTP همراه شده است، اطلاق می‌شود، ما کدهای وضعیت HTTP مختلفی را تعریف کرده‌ایم که مهم‌ترین آن‌ها کدهای وضعیت ۴XX و کدهای وضعیت ۵XX هستند.
البته اگرچه از فنی نادرست است اما خطوط وضعیت HTTP در بیشتر اوقات تحت عنوان کدهای وضعیت HTTP مورد اشاره قرار می‌گیرند.
دسته‌بندی کد وضعیت HTTP
همان گونه که در پایین مشاهده می‌کنید، کدهای وضعیت HTTP، اعداد صحیح سه رقمی هستند؛ رقم نخست آن‌ها برای شناسایی یا تعریف کد مورد نظر در یک دسته‌بندی خاص استفاده می‌شود که یکی از پنج حالت زیر است:
۱XX: اطلاعات – به این معنی که درخواست، پذیرفته شده است یا فرایند همچنان ادامه دارد.
۲XX: تایید می‌کند که عمل با موفقیت انجام شد و یا با موفقیت دریافت شد. همانند کد ۲۰۰
۳XX: راهنمایی مجدد یا هدایت لازم دارد – برای تکمیل درخواست خود، به چیز دیگری نیاز دارد. همانند ریدایرکت ۳۰۱
۴XX: خطای سرویس‌گیرنده (سمت کاربر) که نشان می‌دهد درخواست قابلیت تکمیل ندارد یا اینکه کاربر چیزی را نادرست وارد می‌کند.
۵XX: خطای سرویس‌دهنده (سمت سرور) که حاکی از ناتوانی سرور در تکمیل یا انجام درخواستی است که ظاهراَ معتبر بوده است.
درک این کدها در برنامه ای که ما استفاده میکنیم بسیار مهم است مثلا اگر برنامه ما یک سایت هست و از CMS مثل وردپرس استفاده میکنیم مهم است که این سیستم بتواند خطاها را درست تشخیص دهد تا بتوان براساس نوع کد به بررسی سایت و یا حل مشکلات پرداخت. اصولا به موارد بالا کد وضعیت یا خط وضعیت گویند ولی گاهی مثلا با اسم‌های خطای ۴۰۴ شناخته می‌شود و به همین دلیل ما هم در دسته عیب یابی خطاها نیز این مقاله را قرار داده‌ایم.
اگر نرم‌افزار (برنامه مورد استفاده در سایت شما) در مورد کدی خاص، اطلاع ندارد، دستکم می‌تواند رده آن را شناسایی کند. به عنوان نمونه اگر کد وضعیت ۴۰۴ برای برنامه‌ی کاربردی نامشخص است، می‌تواند با این کد همانند کد ۴۰۰ رفتار کند چرا که کد ۴۰۴ با کد ۴۰۰ در یک دسته‌بندی (رده) قرار می‌گیرد، بنابراین می‌توانیم این گونه فرض کنیم که (کد ۴۰۴) به این معنا است که اشتباه یا خطایی رخ داده است که منشا آن به سرویس‌گیرنده (سمت کاربر) برمی‌گردد.
خطوط وضعیت HTTP (کدهای وضعیت HTTP + معنای آن)
| کد وضعیت | معنای آن در فارسی به همراه اطلاحات انگلیسی آن |
| ۱۰۰ | ادامه – Continue |
| 101 | پروتکل انتقال – Switching Protocols |
| 102 | پردازش – Processing |
| 200 | حله یا بسیار خوب – OK |
| 201 | ایجاد شده است – Created |
| 202 | پذیرفته شده است – Accepted |
| 203 | اطلاعات غیرمجاز – Non-Authoritative Information |
| 204 | بدون محتوا – No Content |
| 205 | تنظیم مجدد محتوا – Reset Content |
| 206 | محتوای ناقص (جزئی) – Partial Content |
| 207 | چند وضعیتی – Multi-Status |
| 300 | چند گزینه‌ای – Multiple Choices |
| 301 | انتقال دائم (معروف به ریدایرکت ۳۰۱) – Moved Permanently |
| 302 | تغییر مسیر موقت – Found |
| 303 | دیگری را ببینید – See Other |
| 304 | اصلاح نشده – Not Modified |
| 305 | استفاده از پراکسی – Use Proxy |
| 307 | تغییر مسیر موقت (ریدایرکت موقت) – Temporary Redirect |
| 308 | تغییر مسیر دائم – Permanent Redirect |
| 400 | درخواست بد – Bad Request |
| 401 | غیرمجاز – Unauthorized |
| 402 | پرداخت الزامی است – Payment Required |
| 403 | ممنوع – Forbidden |
| 404 | یافت نشد – Not Found |
| 405 | روش غیرمجاز – Method Not Allowed |
| 406 | غیرقابل پذیرش – Not Acceptable |
| 407 | تایید پراکسی الزامی است – Proxy Authentication Required |
| 408 | مهلت زمانی درخواست، پایان یافته است – Request Time-out |
| 409 | تعارض و یا تضاد – Conflict |
| 410 | رفته (گذشته) – Gone |
| 411 | طول مورد نیاز – Length Required |
| 412 | پیش نیاز لازم انجام نشد – Precondition Failed |
| 413 | موجودیت درخواست خیلی طولانی است – Request Entity Too Large |
| 414 | درخواست نشانی اینترنتی خیلی طولانی است – Request-URI Too Large |
| 415 | (این) نوع رسانه پشتیبانی نمی‌شود – Unsupported Media Type |
| 416 | بُعد درخواست، رضایتبخش نیست – Request Range Not Satisfiable |
| 417 | انتظار برآورده نشد – Expectation Failed |
| 421 | درخواست گمراه‌کننده – Misdirected Request |
| 422 | هویت غیرقابل پردازش – Unprocessable Entity |
| 423 | قفل شده – Locked |
| 424 | وابستگی از بین رفت – Failed Dependency |
| 425 | مجموعه نامرتب – Unordered Collection |
| 426 | نیازمند به ارتقارسانی – Upgrade Required |
| 428 | پیش‌نیاز لازم است – Precondition Required |
| 429 | درخواست‌های بسیار زیاد – Too Many Requests |
| 431 | فیلدهای درخواست سرصفحه خیلی بزرگ است – Request Header Fields Too Large |
| 451 | به دلایل قانونی غیرقابل دسترس است – Unavailable For Legal Reasons |
| 500 | خطای سرویس‌دهنده‌ی داخلی – Internal Server Error |
| 501 | قابل اجرا نیست – Not Implemented |
| 502 | دروازه‌ی بد – Bad Gateway |
| 503 | خدمات در دسترس نیست – Service Unavailable |
| 504 | وقفه در دروازه – Gateway Time-out |
| 505 | این نسخه از HTTP قابل پشتیبانی نیست – HTTP Version Not Supported |
| 506 | متغیر قابل انتقال – Variant Also Negotiates |
| 507 | فضا ذخیره‌سازی ناکافی است – Insufficient Storage |
| 508 | حلقهشناسایی شده است – Loop Detected |
| 510 | تمدید نشده – Not Extended |
| 511 | احراز صلاحیت شبکه مورد نیاز است – Network Authentication Required |
آخرین دیدگاهها